چکیده

يكي از مسائل مهم مطرح در كنار كمبود و تقاضاي آب در جوامع،مسئله چگونگي مديريت صحيح منابع آبي با توجه به توزيع غير يکنواخت زمانی و مکانی می باشد.در این میان طرح هاي انتقال آب بین حوضه اي به لحاظ اهمیت و حساسیت فوق العاده و گستردگی مناطق تحت تأثیر،از جمله راهکارهایی است که با مناقشات زیادي مواجه اند.در این مقاله توزیع زمانی برداشت های طرح های انتقال آب در مقایسه با آورد رودخانه کارون تا سد مخزنی گتوندعلیا براساس داده های تاریخی،طراحی و توسعه،مورد بررسی و تحلیل قرار گفته است.نتایج حاکی از این است که در ماه های خرداد تا شهریورماه بیشترین میزان درصد انتقال،تا27% است.همچنین بیشترین میزان برداشت در نیمه دوم سال آبی ودر شرایطی که حوضه پایین دست با چالش های جدی کمبود آب،مواجه است،رخ داده است،با بررسی شاخص خشکسالی جریان رودخانه ای(SDI)مشاهده گردیدکه بیشترین میزان درصد انتقال آب در شرایط خشکسالی حوضه مبدا انجام گردیده است. همچنین مقادیر انتقال آب در دو سناریو طرح های در حال بهره برداری و با لحاظ طرح های توسعه ای، در شش ماهه اول و دوم سال آبی مقایسه و نتایج بیانگر به ترتیب 74% و 65% برداشت های انتقال آب در نیمه دوم سال آبی اتفاق می افتد.

کليدواژه ها

کارون، زاینده رود، انتقال آب، درصد انتقال آب، شاخص SDI

کد مقاله / لینک ثابت به این مقاله

برای لینک دهی به این مقاله، می توانید از لینک زیر استفاده نمایید. این لینک همیشه ثابت است :

نحوه استناد به مقاله

در صورتی که می خواهید در اثر پژوهشی خود به این مقاله ارجاع دهید، به سادگی می توانید از عبارت زیر در بخش منابع و مراجع استفاده نمایید:
سیاوش حیدری ارجلو , 1400 , تحلیل توزیع زمانی برداشت آب در طرح های انتقال آب بین حوضه ای مطالعه موردی طرح های انتقال آب از حوضه آبریز کارون (داده های تاریخی) , دوازدهمین کنفرانس بین المللی مهندسی رودخانه