چکیده

بارندگی کم سابقه در ابتدای سال 1398 در استان خوزستان به حدی بود که پتانسیل روان آب در کارون بزرگ در فروردین 98 به 9439 میلیون مترمکعب رسید. این مقدار در مقایسه با سال قبل بیش از 900درصد افزایش داشت و باعث وقوع سیل در این استان شد. در این تحقیق سرعت، سطح مقطع جریان، تغییرات تراز سطح آب و بار معلق رودخانه در هنگام وقوع سیل در یک چرخه کامل جزرومدی به مدت 25 ساعت اندازه گیری شد. تحلیل و بررسی داده‌ها نشان می‌دهند که شرایط سیلابی تغییرات تراز سطح آب را به‌شدت کاهش می‌دهد به‌نحوی‌که رنج جزرومد در خرمشهر در مقایسه با فصل کم‌آبی در شرایط مشابه مهکشند در 24 مهر1394 از حدود 100 سانتی متر به 26 سانتی‌متر کاهش یافت. جهت جریان نیز پیوسته به سمت دریا بود. بیشینه غلظت بار معلق در ایستگاه کارون و اروند به ترتیب 80 و g m3 67 اندازه‌گیری شد. میانگین دبی آب در کارون و اروند به ترتیب 2153 و m^3 s 7883 و بیشینه مقدار آنها به ترتیب 2411 و m^3 s 8566 اندازه گیری شد.

کليدواژه ها

سیل، اندازه‌گیری میدانی، دبی، کارون، اروند، خوزستان

کد مقاله / لینک ثابت به این مقاله

برای لینک دهی به این مقاله، می توانید از لینک زیر استفاده نمایید. این لینک همیشه ثابت است :

نحوه استناد به مقاله

در صورتی که می خواهید در اثر پژوهشی خود به این مقاله ارجاع دهید، به سادگی می توانید از عبارت زیر در بخش منابع و مراجع استفاده نمایید:
محمد فیاض محمدی , 1400 , بررسی ظرفیت رودخانه کارون و حفار در تخلیه سیلاب خوزستان , دوازدهمین کنفرانس بین المللی مهندسی رودخانه