چکیده

روند گرمایش جهانی و تغییر اقلیم، تخصیص منابع آب در بخش های گوناگون از جمله سدها را با چالش های جدی و بحرانی مواجه می سازد. با توجه به اهمیت شاخص خشکسالی و تبخیر وتعرق پتانسیل در چرخه هیدرولوژیکی، در این تحقیق شاخص خشکسالی SPI در اثر تغییر اقلیم به منظور ارزیابی دبی جریان در بالادست و همچنین تبخیر وتعرق پتانسیل ET0 در پایین دست سد رودبال داراب به منظور برآورد نیاز آبی گیاهان در جهت برنامه ریزی های آتی در نحوه تخصیص منابع آب سد در آینده بررسی می شود. بدین منظور از مدل های گردش عمومی جوی و اقیانوسی HADGEM2 ECEARTH و GFDL تحت سناریوهای مختلف RCP4.5 و RCP8.5 در سه دوره زمانی2040-2021، 2060-2041 و 2080-2061 و از مدل ریز مقیاس نمایی LARS-WG استفاده می گردد. تبخیر و تعرق به روش های پنمن- مونتیث و هارگریوز- سامانی محاسبه می گردد. نتایج نشان می دهد روند تداوم خشکسالی های هیدرولوژیکی و افزایش تبخیر و تعرق پتانسیل در سناریوها و بازه های زمانی ذکر شده نسبت به دوره پایه، افزایش ظرفیت شبکه های انتقال آب به منظور رفع نیاز آبی گیاهان را در پی خواهد داشت.

کليدواژه ها

سد رودبال داراب، تغییر اقلیم، مدل های گردش عمومی جوی، نیاز ابی، مدل ریزمقیاس نمایی

کد مقاله / لینک ثابت به این مقاله

برای لینک دهی به این مقاله، می توانید از لینک زیر استفاده نمایید. این لینک همیشه ثابت است :

نحوه استناد به مقاله

در صورتی که می خواهید در اثر پژوهشی خود به این مقاله ارجاع دهید، به سادگی می توانید از عبارت زیر در بخش منابع و مراجع استفاده نمایید:
بهرنگ سیستانی , 1400 , مدیریت منابع آب سدها تحت سناریوهای مختلف تغییر اقلیم (مطالعه موردی سد رودبال داراب) , دوازدهمین کنفرانس بین المللی مهندسی رودخانه