اشکال مختلف جاودانگی اسطوره ای در فرهنگ ایرانی ـ اسلامی
Various forms of immortality of myths in Iranian- Islamic culture
نویسندگان :
حمیرا ذکریازاده کارسیدانی ( دانشگاه گیلان ) , سیّدمجتبی میرمیران ( دانشگاه گیلان )
چکیده
جاودانگی از مهم ترین دغدغه های بشربوده است، به طوری که بشر اسطوره ای روش های مختلفی را برای نامیراکردن خود از قبیل خوردن گیاه، شناکردن درآب مقدس، تابش فره ایزدی به کار می بست. در این راستا تلاش ها نافرجام مانده است. قدیمی ترین چهرة اسطوره ای برای جاودانگی، اتناپیشتیم( etnapištïm) ازاسطوره های سومری است که به دلیل انجام خوب مأموریتش از سوی خدایان مقام بی مرگی یافت. دیگر اساطیر پیش از اسلام نیز این میل را در قالب کمک گرفتن از خدایان یا نیروهای فرابشری ملاحظه می کینم که سوداگران جاودانگی مثل گیلگمش، اسفندیار، جمشید، آشیل، بالدر، زیگفرید که همگی آنها عمدتاً درنهایت با دسیسة دشمن خارجی یا ساده لوحی اطرافیان، نقطة آسیب پذیر آنان فاش شده است. در شواهد اسلامی اما جاودانان مقدس مثل: حضرت ادریس(ع)، ملائکه، حضرت عیسی (ع)، حضرت خضر (ع) با امدادهای غیبی و صلاح دید خداوند تا زمان معینی انوشه اند و تلاش فردی برای نامیراکردن خود نداشته اند. این جستار می کوشد با رویکرد توصیفی ـ تطبیقی، میل به جاودانگی در اسطوره های پیش از اسلام را با نمونه های اسلامی ـ ایرانی مقایسه نماید.کليدواژه ها
جاودانگی، نامیراکردن، اسطوره، اسلامیکد مقاله / لینک ثابت به این مقاله
برای لینک دهی به این مقاله، می توانید از لینک زیر استفاده نمایید. این لینک همیشه ثابت است :نحوه استناد به مقاله
در صورتی که می خواهید در اثر پژوهشی خود به این مقاله ارجاع دهید، به سادگی می توانید از عبارت زیر در بخش منابع و مراجع استفاده نمایید:سیّدمجتبی میرمیران , 1399 , اشکال مختلف جاودانگی اسطوره ای در فرهنگ ایرانی ـ اسلامی , پانزدهمین همایش بین المللی انجمن ترویج زبان و ادب فارسی
