چکیده

پست مدرن در ادبیات جهانی به معانی و مفاهیمی کاملاً متفاوت به کار رفته و آن را وضعیّت، تجربه، آگاهی و شعر یا وجدان تاریخی، فضا و حال و هوای فکری، بحران گفتمان، نظریه شاعرانگی، عقب نشینی و رسالت و... دانسته اند. شعر پست مدرن امروز، انعکاس نابه سامانی ها، دردها و مشکلات اجتماعی است که با زبانی عریان و بی پروا بیان شده و شاعران پست مدرن که جوانانی تازه کار هستند، با جسارت و بی پروایی خاصّی، خطّ قرمزهای اخلاقی جامعه را رد کرده اند که این امر، موجب نارضایتی و خرده گیری بسیاری از منتقدان ادبی شده است. در این پژوهش بر آن ایم که با اشاره به جنبه های اروتیکی این نوع شعر و تفاوت آن با پرنوگرافی و شعر اروتیک، نشان دهیم که شعر پست مدرن، بر خلاف آنچه برخی می پندارند، هرزه نگاری و موجب ابتذال ادبی نیست، بلکه شعر درد و زبان اعتراض به نابه سامانی های اخلاقی جامعه است که با زبان برّنده و تیز درصدد اصلاح این نابه هنجاری هاست.

کليدواژه ها

پست مدرن، غزل، اروتیک، دردنگاری، نابه هنجاری های اجتماعی.

کد مقاله / لینک ثابت به این مقاله

برای لینک دهی به این مقاله، می توانید از لینک زیر استفاده نمایید. این لینک همیشه ثابت است :

نحوه استناد به مقاله

در صورتی که می خواهید در اثر پژوهشی خود به این مقاله ارجاع دهید، به سادگی می توانید از عبارت زیر در بخش منابع و مراجع استفاده نمایید:
منوچهر تشکری , 1399 , شعر پست مدرن؛ هرزه نگاری یا دردنگاری؟ , پانزدهمین همایش بین المللی انجمن ترویج زبان و ادب فارسی