چکیده

چکیده منصور اوجی، از شاعران نوپرداز شعر نیمایی، از دهه ی30 تاکنون کارنامه ی موفقی داشته است. این شاعر اندیشۀ خویش را با توانش های مختلف زبانی درآمیخته وعناصرزیبایی شناسی را درپیوند با معنا درهم تنیده است. باتوجه به تسلط شاعربه حوزه ی کاربری زبان و به کارگیری عناصروظرفیت های مختلف زبانی، شعر وی را مؤجزو تصویرگرایانه ساخته است. هدف این مقاله آشکارساختن ظرایف زبانی و فکری شعراوجی است که با کالبد شکافی ویژگی های زبانی ومحتوایی شعرش صورت می گیرد. در این مقاله، با شیوه ی تحلیلی توصیفی زبان ومحتوای شعر وی بررسی می شود و در پی آن مفاهیم ومضامینی که وی درسخن خویش بهره برده، با ذکرنمونه بیان می گردد. باآن که پژوهش های مختلفی درمعرفی وشناخت شعراوجی انجام شده اما درمعرفی ویژگی های زبانی ازجمله : ایجاز ، سادگی وروانی ، هنجارشکنی ، تصویرسازی و.... وهم چنین بن مایه های شعر وی ازجمله : زادگاهش شیراز، طبیعت ، عشق ، مرگ و... بطورمستقل پژوهشی صورت نگرفته است، که دراین مقاله بطور مشروح هریک ازاین عناصر با ذکرنمونه بررسی می گردد.

کليدواژه ها

منصور اوجی، آثار، زبان ، محتوا ، هنجارشکنی

کد مقاله / لینک ثابت به این مقاله

برای لینک دهی به این مقاله، می توانید از لینک زیر استفاده نمایید. این لینک همیشه ثابت است :

نحوه استناد به مقاله

در صورتی که می خواهید در اثر پژوهشی خود به این مقاله ارجاع دهید، به سادگی می توانید از عبارت زیر در بخش منابع و مراجع استفاده نمایید:
سیدمهدی خیراندیش , 1399 , بررسی زبان و محتوا در اشعار منصور اوجی , پانزدهمین همایش بین المللی انجمن ترویج زبان و ادب فارسی