زمان در اسرار التوحید
Time in Asrar al-tawhid
نویسندگان :
پرند فیاض منش ( دانشگاه آزاد اسلامی )
چکیده
نظریه‌های روایت و روایت‌شناسی در کنار زبان‌شناسی از برجسته‌ترین دیدگاه‌های ادبی دنیای امروز است که رابطه‌ی میان انسان، زبان، تاریخ و فرهنگ را آشکار می‌سازد. زمان از عناصر مهمّ روایت است که از ابتدای زندگی بشر همراه او بوده، در روایت، هستی می‌یابد و انسانی می‌شود. رابطه‌ی زمان و روایت، مسأله‌ی اصلی این تحقیق است که برای تبیین آن، این رابطه در اسرار‌التوحید بررسی گردید. این بررسی با تأکید بر مضامین حکایت‌های اسرار‌التوحید و کلّ اثر انجام شد و طیّ آن مشخّص گردید در انواع حکایت‌های اسرار‌التوحید، توضیح، چکیده و نمایش صحنه بیش از انواع دیگر دیرش در آن نمود دارد. بسامد زمان، اغلب تک محور است و رویدادها همبافت و مکمّل هستند و زمان حکایت و زمان سخن متناسب با روحیّه‌ی گشاده و بسطی ابوسعید است. شیخ ما کاملاً طعم وقت را چشیده و با نگرش خاص درباره‌ی تصوف از زمان، بهترین بهره را برده است. تساهل او در تمامی امور سبب گشته زمان اثر کاملاً متناسب با زمان درونی و بیرونی خواننده‌ای باشد که با شیخ ابوسعید و زندگی او در خوانش اسرار التوحید انس یافته است.کليدواژه ها
روایت، زمان، اسرار التوحیدکد مقاله / لینک ثابت به این مقاله
برای لینک دهی به این مقاله، می توانید از لینک زیر استفاده نمایید. این لینک همیشه ثابت است :نحوه استناد به مقاله
در صورتی که می خواهید در اثر پژوهشی خود به این مقاله ارجاع دهید، به سادگی می توانید از عبارت زیر در بخش منابع و مراجع استفاده نمایید:پرند فیاض منش , 1399 , زمان در اسرار التوحید , پانزدهمین همایش بین المللی انجمن ترویج زبان و ادب فارسی
