تنهایی در آثار هوشنگ ابتهاج
Alone in Houshang Ebtehaj s poems
نویسندگان :
کطیور زیرکساز ( دانشگاه آزاد کرمانشاه ) , فاطمه جعفری ( دانشگاه آزاد سنندج )
چکیده
تنهایی یک حالت ذهـنـی دردنـاک از احساس نبود پیوند با دیگران است. زمانی که آدمی تنهاست، احساس نیاز به تفاهم و اشتیاق برای قسمت کردن احسـاسات و افـکارش با انسان‌های دیگر در وی پدیدار می‌شود. در حقیقت، احساس تنهایی؛ پاسخی پیچیده و عمدتاً ناخوشایند به انزوا یا کمبود هم‌صحبتی است. این حالت عاطفی در حوزه‌های مختلفی چون عرفان، تصوف، روان‌شناسی و فلسفه و ... معنی و مفهوم خاصی در بر داشته است، ادبیات نیز یکی از عرصه‌هایی است که تنهایی با رویکردی خاص در آن بازتاب داشته‌است. البتّه لازم به ذکر است که برخورد با فرهنگ مغرب زمین در دورة مشروطه، تحوّلاتی را در فرم و محتوا در جهان بینی شاعران ایجاد کرد، مواجه ایرانیان با مکاتب ادبی اروپا و نیز شرایط اجتماعی این مرز و بوم در ظهور تنهایی در کلام شاعران معاصر تأثیرگذار بود. در این دوره، فردیت شاعر در شعر معاصر برجستگی ویژه‌ای یافت، این همان محصول جهان بینی نوین به ویژه مکتب رمانتیسم بود. هوشنگ ابتهاج یکی از شاعران معاصر ایران است که شعر وی از این منظر قابل بررسی است. از این‌رو، پژوهش حاضر با روش توصیفی-تحلیلی، تنهایی و نمود آن را در شعر هوشنگ ابتهاج تحلیل کرده‌است، دستاورد پژوهش بیانگر آن است که در اشعار ابتهاج تنهایی بیشتر به صورت رمانتیک، اجتماعی و گاه عرفانی بازتاب یافته است.کليدواژه ها
رمانتیسم، تنهایی، ادبیات معاصر، هوشنگ ابتهاج.کد مقاله / لینک ثابت به این مقاله
برای لینک دهی به این مقاله، می توانید از لینک زیر استفاده نمایید. این لینک همیشه ثابت است :نحوه استناد به مقاله
در صورتی که می خواهید در اثر پژوهشی خود به این مقاله ارجاع دهید، به سادگی می توانید از عبارت زیر در بخش منابع و مراجع استفاده نمایید:کطیور زیرکساز , 1399 , تنهایی در آثار هوشنگ ابتهاج , پانزدهمین همایش بین المللی انجمن ترویج زبان و ادب فارسی
