چکیده

توجه به تفاوت های زبانی زنان و مردان، از نیمه دوم قرن بیستم، در کشورهای غربی درنتیجه ی فعالیت های آزادی خواهانه فمنیست ها صورت گرفت. زنان به خاطرروحیات متفاوت، کاربردهای زبانی و شیوه نویسندگی متفاوتی دارند. فریبا وفی به عنوان زن، در بیشتر آثارش متعهد به سبک زنانه اش بوده است. در این مقاله سعی شده است با توجه به اهمیت مسأله زبان و جنسیت ، به رمان«بعد از پایان» و« رؤیای تبت» پرداخته شود تا به این پرسش پاسخ داده شود که نویسنده چگونه از مباحث مربوط به سبک نوشتاری زنانه پیروی کرده است؟ در راستای دستیابی به پاسخ این پرسش، این مقاله با روش توصیفی-تحلیلی کوشیده است مهمترین مؤلفه های این سبک نوشتاری را بررسی و سپس با ارائه نمونه هایی از متنِ رمان ها به تحلیل داده ها بپردازد.نتایج حاکی ازآن است که وفی در سطح واژگان با استفاده از تنوع رنگ و اشاره به موضوعات زنان توانسته عواطف زنانه را برجسته تر سازدو با به کارگیری اصطلاحات مصطلح، صمیمیت و نگرش زنانه را مصوّر ساخته است. خاطره نویسی در نوشتار زنانه، نوعی تفسیر از هویت زنان را نشان می دهد.

کليدواژه ها

نقد فمنیستی، نوشتار زنانه، رمان، وفی

کد مقاله / لینک ثابت به این مقاله

برای لینک دهی به این مقاله، می توانید از لینک زیر استفاده نمایید. این لینک همیشه ثابت است :

نحوه استناد به مقاله

در صورتی که می خواهید در اثر پژوهشی خود به این مقاله ارجاع دهید، به سادگی می توانید از عبارت زیر در بخش منابع و مراجع استفاده نمایید:
سمیرا استواری , 1399 , سبک و مؤلفه های نوشتاری زنانه در دو رمان برگزیده "بعد از پایان و رؤیای تبت"اثر فریبا وفی , پانزدهمین همایش بین المللی انجمن ترویج زبان و ادب فارسی