چکیده

مقدمه و هدف در سال‌های اخیر، داربست‌های الیافی ترمیم‌کننده پوست انسان توجه زیادی را به خود جلب نموده‌اند. سطح ویژه زیاد و حضور شبکه به‌هم‌پیوسته‌ای از حفرات، شرایطی مطلوب را به‌منظور تسهیل فعالیت‌های سلولی مانند تکثیر، رشد و مهاجرت فراهم می‌کنند. الکتروریسی و ریسندگی گریز از مرکز از جمله روش‌های مطلوب به‌منظور ایجاد ساختار متخلخل مورد نیاز است. در پژوهش حاضر، داربست‌های کامپوزیتی پلیمر-شیشه به کمک دو روش یاد‌شده ساخته شدند. مواد و روش تحقیق ذرات هیدروکسی‌آپاتیت و شیشه‌ زیست‌فعال بوراتی به ترتیب به روش سنتز احتراقی و سل-ژل فرآوری شد. سپس مخلوطی کامپوزیتی از توزیع همگن ذرات یاد شده درون محلول پلیمری حاوی پلی‌کپرولاکتون و ژلاتین تهیه شد. درصد وزنی ذرات هیدروکسی‌آپاتیت و شیشه بوراتی، نوع پلیمر و روش ساخت داربست‌های کامپوزیتی به عنوان متغیرهای این پژوهش انتخاب شد. داربست‌های تهیه‌شده به روش الکتروریسی حاوی 0، 20 و 40 درصد وزنی هیدروکسی‌آپاتیت و 40 درصد وزنی شیشه بوراتی به همراه محلول پلیمری پلی‌کپرولاکتون و ژلاتین و استیک‌اسید می‌باشد. در روش ریسندگی گریز از مرکز، از محلول پلیمری ژلاتین دارای 10 درصد وزنی ذرات شیشه بوراتی به‌منظور ساخت داربست استفاده شد. از پراش اشعه ایکس و میکروسکوپ الکترونی روبشی به‌منظور آنالیز فازی و مشاهده ریزساختار ذرات استفاده شد. همچنین، ریزساختار تمامی داربست‌ها توسط میکروسکوپ الکترونی روبشی مورد بررسی قرار گرفت و حضور ذرات شیشه و هیدروکسی‌آپاتیت در الیاف توسط آنالیز طیف‌سنجی پراش انرژی پرتو ایکس تایید شد. نتایج نتایج حاصل از بررسی‌های میکروسکوپی در ذرات هیدروکسی‌آپاتیت نشان‌دهنده درجه‌ای از تود‌ه‌ای‌شدن و در ذرات شیشه بوراتی نشان‌دهنده ذرات آمورف با لبه‌های تیز می‌باشد. نتایج پراش اشعه ایکس، آمورف‌بودن ذرات شیشه و وجود فاز بلورین در ذرات هیدروکسی‌آپاتیت را تایید کرد. طبق بررسی‌های میکروسکوپی، استفاده از روش الکتروریسی سبب تولید داربستی نانوالیاف می‌شود، درحالی‌که روش ریسندگی گریز از مرکز الیافی در محدوده اندازه میکرون تولید می‌کند بنابراین گرچه روش دوم قادر به تولید میکروالیاف به‌هم‌پیوسته است، اما قطر کمتر الیاف تهیه‌شده به روش الکتروریسی سبب افزایش چشم‌گیر سطح ویژه و در نتیجه فراهم‌شدن فضایی مطلوب برای فعالیت‌های سلولی است. مشاهده داربست‌های ساخته‌شده در میکروسکوپ الکترونی روبشی، نشان از ریزساختاری تشکیل‌شده از الیاف در مقیاس نانو و وجود میکروقطراتی در بعضی نقاط به خصوص در نمونه‌های دارای ذرات افزودنی می‌باشد که این قطرات باعث کاهش سطح ویژه و از سوی دیگر افزایش فاصله میان الیاف شده است. نتیجه گیری نهایی نانوالیاف کامپوزیتی پلیمر-سرامیک/شیشه تهیه شده در پژوهش حاضر می‌تواند به عنوان پیشنهادی مطلوب برای فعالیت‌های سلولی و درنتیجه ترمیم زخم‌های پوستی مطرح شود.

کليدواژه ها

ترمیم زخم، نانوالیاف، الکتروریسی، ریسندگی گریز از مرکز، شیشه زیست‌فعال

کد مقاله / لینک ثابت به این مقاله

برای لینک دهی به این مقاله، می توانید از لینک زیر استفاده نمایید. این لینک همیشه ثابت است :

نحوه استناد به مقاله

در صورتی که می خواهید در اثر پژوهشی خود به این مقاله ارجاع دهید، به سادگی می توانید از عبارت زیر در بخش منابع و مراجع استفاده نمایید:
, 1401 , مطالعه تاثیر پارامترهای ساخت بر خواص فیزیکی داربست های نانوالیاف ژلاتین/پلی‌کپرولاکتون حاوی نانوذرات هیدروکسی‌آپاتیت و شیشه زیست‌فعال , نخستین جشنواره ملی دانشجویی علوم و فناوری سلول‌های بنیادی

دیگر مقالات این رویداد

استفاده بالینی از جایگزین شونده های استخوان برای مشکلات ارتوپدی دام های کوچک

استفاده از عصاره آسپیره مغز استخوان در موارد عدم جوش خوردن شکستگی

اهمیت به کار گیری سلول های بنیادی رویانی و خون بند ناف

مروری بر تکنولوژی استفاده از نانو حسگرها در مدیریت هوشمند سلامت حیوانات

کاربرد سلول های بنیادی در درمان بیماری های پوستی سگ

درمان بیماری آرتریت روماتویید بر پایه سلول های بنیادی

تاثیر استفاده هیدروژل و کاندیشن مدیوم مستخرج از سلول‌های بنیادی مزانشیمی بندناف انسان بر التیام استخوان در مدل آزمایشگاهی موش صحرایی

سپسیس و تله های خارج سلولی نوتروفیلی

کاربرد سلول های بنیادی در درمان واریکوسل

کاربرد سلولهای بنیادی در درمان بیماری های سیستم اعصاب مرکزی